Waterpokken, windpokken en wijnpokken (in het Engels spreekt men van chickenpox) zijn allemaal benamingen van dezelfde kinderziekte die wordt veroorzaakt door het varicella zoster virus.
Waterpokken zijn zeer besmettelijk en de infectie wordt overgebracht via de lucht.
De meeste kinderen maken een infectie mee voor hun twaalfde levensjaar.
Ziektetekens treden 2 tot 3 weken na de infectie op en beginnen met wat vage koorts en verkoudheidsklachten.
Enkele dagen later verschijnen de eerste rode vlekken op de huid, vaak eerst in de nek. Deze gaan over in met vocht gevulde blaasjes.De blaasjes kunnen hevig jeuken waardoor ze vaak opengekrabd worden, wat dan weer het risico op bacteriële infecties en blijvende littekens verhoogd.
De blaasjes komen over het hele lichaam voor, zelfs op de behaarde hoofdhuid, en hun aantal kan variëren van zeer weinig tot zeer veel.
Zwangere moeders die nog geen immuniteit hebben tegen waterpokken kunnen hun ongeboren baby besmetten. Dit kan zeer gevaarlijk zijn voor het kind, met mogelijks hersenschade, ruggenmergschade, schade aan de ogen en sterfte.
Na infectie blijft het varicella virus slapend aanwezig in het zenuwweefsel.
Soms kan het virus jaren later weer actief worden en een andere ziekte veroorzaken: zona (gordelroos, herpes zoster) en ernstige zenuwpijnen veroorzaken.
De diagnose is meestal eenvoudig te stellen aan de hand van het uitzicht.
De behandeling bestaat erin de jeuk te verminderen door talkpoeder op de blaasjes te strooien. Er bestaan ook nieuwere producten die de jeuk beter verminderen, de blaasjes uitdrogen en die via een stift op de blaasjes kunnen aangebracht worden.
In zeldzame ernstige gevallen kunnen antivirale medicijnen worden overwogen.
De prognose is uitstekend: de meeste kinderen herstellen spontaan.
Hoe jonger de zieke, hoe milder het verloop van de waterpokken. In sommige landen worden daarom zelfs "waterpokkenfeestjes" georganiseerd: indien er een kind besmet is, worden de kinderen uit de buurt uitgenodigd om de infectie zo snel mogelijk mee te maken.