De Nederlandse uitvinder en alchemist Cornelis Drebbel (1572-1633) kennen we vooral als uitvinder van de duikboot. Maar hij wordt ook als vierde uitvinder vernoemd van de thermometer. Hij maakte er eentje uit twee bollen in J-vorm, hoewel hij eigenlijk de bedoeling had om een perpetuum mobile te construeren door de contractie en het uitzetten van ingesloten lucht.
Een fout van luchtthermometers was dat zij ook reageerden op atmosferische drukveranderingen. In het begin was dit effect niet gekend, omdat men nog geen noties had over atmosferische druk. Andere problemen waren de verdamping van water en het feit dat ze moeilijk te vervoeren waren. Dit resulteerde in de ontwikkeling van de gesloten thermometers, namelijk de vloeistof-in-glas thermometer.
De thermometer van Drebbel, die fel op die van Santorio (1561-1636) geleek, werd vooral in Vlaanderen en Engeland gebruik.
De Britse natuurkundige en astroloog Robert Fludd (1574-1637) beschreef en toonde de warmtemeter in zijn 'Meteorologica cosmica'.
De Brusselse arts Johann Baptista van Helmont (1577-1644) gebruikte een thermometer in J-vorm waarvan de onderste kogel open was. Later schakelde hij over naar het omgekeerde: onderaan gesloten en bovenaan open. Het toestel werd de 'Belgische Thermometer' genoemd.
De 'vloeistof-in-glasthermometer' werd in 1630 ontwikkeld, maar een universele temperatuurstandaard bleef moeilijk om vinden. Elke wetenschapper had zijn eigen schaalverdeling, die dikwijls gebaseerd was op verschillende referentiepunten, zoals bijvoorbeeld een mix van ijs en pekel, of een mix van ijs en water, of op lichaamstemperatuur, of op het kookpunt van water. Van de thermometers ontwikkeld door de Pools-Duitse natuurkundige Daniel Gabriel Fahrenheit (1686-1736), de Zweedse astronoom Anders Celsius (1701-1744), en de Franse natuurkundige Antoine Ferchault de Reaumur (1683-1757) worden de twee eerste nog altijd gebruikt en het systeem van Celsius werd gekozen als de standaard voor een wetenschappelijke temperatuurschaal.
De Franse arts Jean Rey (1582-1645) ontwikkelde een thermometer met vloeistof. Het toestel bestond uit een fles met een lange, slanke, gedeeltelijk met water gevuld hals. Bij temperatuursveranderingen, steeg of zakte het vloeistofniveau. Later realiseerde men zich pas dat de oorspronkelijk thermometers ook beïnvloed werden door atmosferische drukveranderingen.
Benedetto Castelli (1578-1643) een Italiaanse Benediktijner monnik en leerling van Galilei Galileo (1564-1642) beschreef een thermometer die hij Galileo in 1603 had zien gebruiken.
De Franse edelman en arts Balthasar de Monconys (1611-1665) deed reizen doorheen Europa. Zijn hoge intelligentie en zijn onberispelijke omgangsvormen zorgden ervoor dat hij toegang kreeg tot de hoogste politieke, wetenschappelijke en kunstkringen. In zijn reisdagboek 'Journal des Voyages I' noteerde hij op pagina's 130 en 131 dat hij op 7 november 1646 in Firenze was en daar toevallig de Italiaanse wis- en natuurkundige Evangelista Torricelli (1607-1647) ontmoette, die hem vertelde
“...dat de Groothertog over verschillende thermometers beschikte die warmte en koude konden herkennen, alle met spiritus en twee met lucht gevulde kogeltjes, eentje boven en eentje onder, wanneer het warmer werd steeg de onderste, werd het kouder dan zonk de bovenste."
De Italiaanse mathematicus en natuurkundige Evangelista Torricelli (1608-1647) is vooral bekend door zijn ontdekkingen van het vacuüm en van de barometer. Hij bouwde ook thermometers uit geblazen glasbellen van verschillend gewicht, de zwevende glasbel bepaalde het temperatuurniveau. Geen enkele van de schaalverdelingen was precies door veranderingen in barometrische condities, waardoor de aanduidingen op de thermometer veranderden, ondanks een constante warmte.
Vrij vlug ondervond men dat een toestel met een lange open flessenhals, waarbij spiritus gebruikt werd om de meting te bepalen, erg gevoelig was voor barometrische druk. Om dat probleem te verminderen, sloot Groothertog Ferdinand II van Toscanië (1621-1670) de thermometer hermetisch af, waardoor de barometrische druk geëlimineerd werd. Sedertdien is er aan de basisvorm weinig veranderd.