Lancering van de Digitale Videoconferentiesystemen.
In Noorwegen startte het University Hospital Tromso met het gebruik van Telegeneeskunde.
In Frankrijk legde men de definities en regels m.b.t. medische privé gegevens vast. Ook werden gestandaardiseerde telefoonnummers gekozen voor de gezondheidszorg (15), de politie (17) en de brandweer (18).
In Australië startte men het North-West Telemedicine Project als pilot van het satelliet-communicatie-netwerk (Q-Network) van de regering. Doel van dit project was om gezondheidszorg aan te bieden aan mensen in afgelegen gebieden ten zuiden van de Gulf of Carpentaria.
De NASA gebruikte als eerste telecommunicatie-technologieën voor het leveren van hulp in rampgebieden, zoals na de dramatische aardbeving dat jaar in Mexico City. De NASA startte ook een nauwe samenwerking met de Sovjet-Unie voor een 'Space Bridge Project to provide consultation in the areas of neurology, orthopedics, psychiatry, infections disease, and general surgery'.
Zoals zovele projecten waarvan het geld stilaan opraakte, kwam er door geldgebrek ook een einde aan INTERACT, het zeventiende pilootproject in de Verenigde Staten stierf daarmee een stille dood.
Om artsen vanop afstand bij te staan in clinics installeerde de Mayo Clinic een bi-directioneel satellietprogramma tussen de campussen van Rochester, Minnesota, Scotsdale, Arizona en Jacksonville, Florida.
In het Duitse Hannover startte een project waarbij tussen verschillende medische instituten communicatie mogelijk was via video.
De Europese Commissie ondersteunde het BICEPS-project om na te gaan hoe telecommunicatie-technieken in de vooruitgang van medische en gezondheidssystemen konden bijdragen.
Eerste gebruik van Videoconferencing voor medische doeleinden. In Noorwegen startte het telecommunicatie-bedrijf Telnor investeringen in toestellen voor Telegeneeskunde
Lancering van SHARE, een satellietnetwerk voor videoconferencing tussen Canada, Kenia en Oeganda.
Italië begon met de 'picture archival and communication systems' (PACS) in radiologie en was na een paar jaar het land met het hoogste aantal PACS.
De Charité Universität van Berlijn startte met Teleradiologie.
Professor Louis Lareng (1923-2019) richtte l'Institut Européen de Télémédecine op, dat een verbinding legde tussen l'Hôpital Rangueil in Toulouse en l'Hôpital Combarel van Rodez, waardoor patiënten, dank zij de competentie-verdeling van verschillende artsenen, een betere ondersteuning kregen van medische specialisten,.
“Ik was altijd al in de dienst spoedgevallen geïnteresseerd en alles wat ermee samenhangt. Het is de bedoeling om de patiënt zoveel mogelijk de juiste nodige zorgen te geven,” aldus Professor Lareng tijdens een interview.
In de streek bestond reeds een embryonale vorm van telegeneeskunde, waarbij via de radio van Saint-Lys medische aanbevelingen werden gegeven aan scheepslui.
“En toen brak het ogenblik aan waarop men gelijktijdig de stem, de gegevens en de beelden kon uitwisselen, het juiste moment om l'Institut Européen de Télémédecine op te richten,” vervolgde Professor Lareng zijn betoog.
Nadien werd het instituut geleid door de anaestesiste Monique Savoldelli, die beroep kon doen op een kwaliteitsteam.
Via het MedNet-project leverde de Texas Tech Health Sciences University geneeskundige support aan 37 landelijke gemeenten. Dit project van de Texas Tech University werd later omgedoopt tot HealthNet.
Lancering van het Georgia Statewide Telemedicine Program.
De Medical Physics Laboratory van de University of Athens startte met telegeneeskundige diensten, meer bepaald met het aanbieden van RX-beelden aan huisartsen via hoge resolutie. In 1992 financierde het Griekse Ministerie voor Volksgezondheid de installatie van telegeneeskunde-terminals in twaalf gezondheidscentra. Het Sismanoglion General Hospital in Athene was het support center en er werden meer dan drieduizend gevallen gemeld.
In december 1988 werd de NASA met zijn Space Bridge betrokken bij de krachtige aardbeving in Armenië, meteen ook haar eerste internationaal project voor telegeneeskunde. Via meerdere medische centra in de Verenigde Staten werd een uitbreiding van medische consultaties voorzien naar de Sovjet Unie. Die consultaties gebeurden onder leiding van de US/USSR Joint Working Group on Space Biology, waarbij men video, audio en telegrafisch overgeseind beeldmateriaal gebruikte tussen een medische centrum in Yerevan, Armenië en vier medische centra in de Verenigde Staten. Het project werd nadien naar Ufa, Rusland uitgebreid, om patiënten te helpen die zware brandwonden hadden opgelopen bij een treinongeluk.
Via een standaard telefoonlijn lanceerde MedPhone Corporation het eerste interactieve telegeneeskunde-systeem voor de diagnose en de behandeling van patiënten die defibrillatie nodig hadden. Het jaar nadien introduceerde het bedrijf een mobiele cellulaire versie, de MDphone. In de Verenigde Staten fungeerden twaalf hospitalen als ontvangst- en behandelcentrum.
Advanced Informatics in Medicine (AIM) ging van start, waarin voor een bedrag van twintig miljoen Euro 42 Europese projecten werden gesponsord.