Diagnose

De arts zal waarschijnlijk eerst een evaluatie maken gebaseerd op de tekenen en symptomen of kan ook meteen doorverwijzen naar een slaapstoorniscentrum. Daar zal een slaapspecialist beslissen over een verdere evaluatie, die een overnachtmonitoring van de ademhaling en andere lichaamsfuncties tijdens de slaap kan inhouden De volgende tests kunnen uitgevoerd worden:

• Nachtelijke polysomnografie
  Tijdens deze test wordt men gekoppeld aan toestellen die, tijdens de slaap, het hart, de longen, de hersenactiviteit, het ademhalingspatroon, arm-en beenbewegingen evenals het zuurstofniveau in het bloed monitoren.
• Oximetrie
  Deze screeningmethode houdt het gebruik in van een klein toestel dat het zuurstofniveau en de hartslag niet alleen monitort tijdens de slaap, maar meteen ook registreert. Een eenvoudig kokertje wordt pijnloos op de vinger geplaatst om ’s nachts de informatie thuis te verzamelen. Indien men slaapapnee heeft, tonen de testresultaten dalingen van het zuurstofniveau tijdens apnees en daaropvolgend stijgingen gedurende het ontwaken. Zijn de resultaten abnormaal, kan de arts aanraden om ook een polysomnografie te ondergaan om de diagnose te bevestigen. Oximetrie detecteert niet alle gevallen van slaapapnee, de arts kan dus op ieder ogenblik een polysomnogram aanbevelen, zelfs als de oximetrieresultaten normaal zijn.
• Draagbare cardiorespiratoire test
  In bepaalde omstandigheden kan de arts een eenvoudig toestelletje aanleggen dat thuis gebruikt wordt om slaapapnee te testen. Deze test omvat oximetrie, het meten van de luchtstroom en de ademhalingspatronen. Bij slaapnee kan de arts ook doorverwijzen naar een neus-, keel- oorarts om een obstructie van de neus of de keel uit te sluiten. Ook een evaluatie door een hartspecialist (cardioloog) of een arts gespecialiseerd in het zenuwsysteem (neuroloog) kan noodzakelijk zijn om de oorzaken van centraal slaapapnee te kennen.