WebiMed.net

Medische Informatie en Gezondheid

Reiter Syndroom

Het syndroom van Reiter is een auto-immune aandoening die leidt tot gewrichtsontsteking, oogontsteking en ontsteking van de urinewegen en geslachtswegen. Het is een erfelijke ziekte die veroorzaakt wordt door een defect gen.

De symptomen worden getriggered door een bacteriële infectie. Er is sprake van cross-reactiviteit: de antistoffen tegen de bacterie vallen de gewrichten en andere organen aan.

Indien er enkel gewrichtsontsteking aanwezig is spreekt men van reactieve artritis. Als ook andere orgaansystemen zijn aangetast spreekt men van het syndroom van Reiter.

Niet elke bacteriële infectie wordt bij aangetaste mensen echter gevolgd door de uitingen van het syndroom van Reiter.

Meestal treedt de ziekte voor het eerst op tussen de leeftijden van 20 en 40 jaar oud. Vrouwen zijn vaker aangetast.

Symptomen

De symptomen zijn die van een ontsteking van de aangetaste organen:

Gewrichten

  • gewrichtspijn, vooral in knieën, enkels en voeten
  • pijn aan de hiel en enkel
  • gezwollen vingers en tenen
  • pijnlijke lage rug en billen

Urinair en geslachtsstelsel

  • pijn en brandend gevoel tijdens het plassen
  • vaak kleine hoeveelheden plassen
  • ontsteking van de prostaat of de baarmoederhals

Ogen, mond, huid

  • oogontsteking: conjunctivitis (bindvliezen), uveïtis (in het oog)
  • mondzweren
  • huiduitslag

De ontstekingen en symptomen verdwijnen meestal binnen de 2 tot 6 maanden, maar kunnen tot een jaar aanhouden.

Mensen die een episode van Reiter doormaken krijgen het vaak later opnieuw.

Diagnose

De diagnose wordt soms pas laat gesteld omdat de symptomen niet altijd uitgesproken zijn. Er is geen specifieke test voor Reiter. De diagnose wordt gesteld door het uitsluiten van andere ziektes.

Voor het stellen van de diagnose zal men vaak gebruik maken van laboratoriumtesten, zoals bloedtesten, onderzoek van gewrichtsvocht en urineonderzoek,  en beeldvormende onderzoeken zoals radiografieën.

Behandeling

De behandeling is erop gericht de symptomen te beheersen met ontstekingsremmers en indien nodig aanwezige bacteriële infecties te bestrijden met antibiotica.