Diagnose

Indien een hoest langdurig aanhoudt bezoekt men best een arts.

Een diepgaand onderzoek naar voorgeschiedenis en lichamelijke toestand kan relevante informatie opleveren over chronische hoest. De arts zal de volgende vragen stellen:

• Het rookgedrag
• Het nemen van bloeddrukmedicatie.
• Wanneer treedt de hoest op? Na de maaltijden? ‘s Nachts?
• Is er iets dat de hoest verlicht?
• Is er meer ademnood bij inspanning? Of bij blootstelling aan koude lucht?

Soms kan het verhaal van de patiënt al een aanwijzing geven naar de oorzaak en kan de arts beslissen om een behandeling in te stellen.De diagnose wordt dan bevestigt als de behandeling aanslaat en de hoest beter wordt.

In twijfelgevallen kan men nog aanvullende testen uitvoeren:

Beeldvormende testen

• Radiografie van de borst
  Hoewel een routine borst RX niet de meest voorkomende redenen van hoest zal onthullen, zoals postnasaal druipen of maagzuurreflux of astma, kan het gebruikt worden als controle voor longkanker en andere longziekten.
• Computer tomografie (CT scan)
  Een CT scan neemt RX vanuit vele verschillende hoeken en combineert ze dan voor het vormen van doorsnedes doorheen de organen. Deze techniek kan meer gedetailleerde beelden opleveren van de longen. CT scans kunnen eveneens gebruikt worden voor het controleren op infectiehaarden in de sinussen.

Longfunctie testen

Een spirometrie is een eenvoudige test om de functie van de longen te onderzoeken.

Endoscopie

Bij deze testen wordt een dunne, flexibele buis gebruikt die uitgerust is met een lichtbron en een camera om de strukturen binnen het lichaam te bekijken. De procedure wordt steeds voorafgegaan met het bestuiven met een verdovend product van neus en keel, zoals bijvoorbeeld lidocaïne. Er kunnen ook sedativa of pijnstillers gegeven worden om de procedure minder oncomfortabel te maken.

• Nasale endoscopie.
  Bij deze test wordt een kleine glasvezel scoop in de neusholten gebracht om een betere beoordeling te krijgen van de status van het neusslijmvlies en de openingen van de sinussen. Gewoonlijk wordt eerste een CT scan van de sinus gemaakt.
• Bovenste endoscopie.
  Bij deze test gaat de scoop via de keel in de slokdarm om na te gaan of er geen tekenen van maagzuurreflux zijn in de maag en de slokdarm.
• Bronchoscopie.
  Bij deze test gaat de scoop de luchtpijp in om te controleren of er geen tekenen van infectie of obstructie zijn in de luchtwegen.