Alopecia areata is een pleksgewijze kaalheid ten gevolge van een aandoening van de haarwortels.
De oorzaak van de ziekte is niet gekend maar men vermoed dat het om een auto-immune stoornis gaat waarbij het immuunsysteem de haarwortels aanvalt. Mensen met alopecia areata hebben ook vaker last van andere auto-immuunziekte ziektes.
Alopecia areata komt vaak plots op. In erge gevallen kan het haar met plukken uitvallen.
Meestal is er rond de kale plekken normale haargroei, maar soms kan het volledige lichaam aangetast zijn (alopecia areata totalis) met volledige kaalheid tot gevolg.
In de meeste gevallen is enkel de hoofdhuid aangetast.
Alopecia areata herstelt vaak vanzelf met terugkomen van haargroei op de kale plekken. Vaak treden op een ander tijdstip (soms na jaren) op andere plaatsen kale plekken op.
Gevallen van alopecia areata totalis zijn vaak onomkeerbaar.
Meestal herstellen de kale plekken vanzelf en is geen behandeling nodig. Vaak wensen patiënten toch een behandeling en kunnen zalven of crèmes met corticosteroïden gebruikt worden.
Lichttherapie zou een gunstig effect hebben maar het effect verdwijnt van zodra de haargroei hersteld en de huid niet meer toegankelijk is voor het licht.