Obesitas is een chronische, multifactoriële ziekte met genetische, millieugebonden, psycho-sociale, biologische, neurologische en culturele oorzaken die te wijten is aan overmatig adipositas (zwaarlijvigheid). Obesitas wordt gedefinieerd als het lichaamsgewicht 20% hoger is dan het ideale lichaamsgewicht (IBW) of een body mass index (BMI) van 30 kg tot 35 kg/m².
In 1991 definieerde het National Institutes ofHealth morbide obesitas als een BMI groter dan 35 kg/m² met ernstige aan obesitas gerelateerde co-morbiditeit, of een BMI groter dan 40 kg/m² zonder co-morbiditeit.
Obesitas wordt erkend als een epidemische ziekte, met levensbedreigende co-morbiditeit, zoals diabetes, hypertensie, slaap-apneu, dyslipidemie en venostasis wat resulteert in een verhoogd risico op premature dood.
Gewichtsverlies kan op verschillende manieren: dieet, geneesmiddelen, beweging en chirurgische ingrepen.
Er bestaan meerdere chirurgische technieken, die bariatrische heelkunde worden genoemd en die onderverdeeld zijn in twee types:
Restrictieve ingrepen beperken de voedselopname:
Er wordt een maagband geplaatst om zonder hongergevoel de hoeveelheid in te nemen voedsel te beperken.
Er wordt een maagballon geplaatst om vlugger voldaan te zijn. Moet echter na zes maanden verwijderd worden.
Sleeve resectie is een laparascopisch verwijderen van een deel van de maag.
Malabsorptietechnieken verhinderen de voedselopname in de darmen:
Gastric bypass waarbij de maag verkleind wordt met nietjes
Scopinaro of bilopancreatische derivatie (BPD) is een soort bypass-operatie van de dunne darm die een groot stuk wordt ingekort en waarvan het resterende, niet functionele darmgedeelte via een Y-vorm opnieuw op de tot 1/3 van het volume verkleinde maag wordt aangesloten.
Duodenale switch waarbij de maag verkleind wordt.