In de Verenigde Staren werd de National Athletic Trainer's Association (NATA) opgericht. De NATA was deels een product van de opkomst van intercollegiale atletiek en een verlangen naar coaches voor een grotere professionele vertegenwoordiging. Vanwege de link met universiteiten was er een aanzienlijke inbreng van het vak lichamelijke opvoeding, vooral wat de behandeling van blessures door middel van fysiotherapie betrof. De NATA ontwikkelde later nauwere relaties met inspanningsfysiologen

Een artikel uit een Amerikaans dagblad rapporteerde over de arbeidscapaciteit van een atleet, die een onderzoeksteam van de Stanford University tijdens een fietstest gemeten had. De fiets was gekoppeld aan een dynamometer, die de inspanning van de benen omzette in paardenkracht. De atleet droeg een koperen helm waarin afgemeten lucht werd gepompt, de uitgeademde lucht werd weggezogen voor het bepalen van zuurstofverbruik en koolstofdioxideproductie. Na 45 minuten fietsen bleek de proefpersoon een volume van twintig gallons lucht per minuut geademd te hebben en bedroeg zijn pols 195 slagen per minuut. Bovendien werd er iedere minuut één kwart gallon bloed door het hart gepompt en de work output was één kwart paardenkracht.