Op de Olympische Spelen van 2008 in Beijing won de Australiër Scott Brennan (1983-) het roeinummer dubbel scull. In 2001 had hij op het WK voor junioren zilver gewonnen in de enkel scull en twee jaar later pakte hij de titel. Op de Spelen van 2004 in Athene bemande hij de vier zonder stuurman die zevende eindigde. In 2007 beëindigde hij zijn studies Geneeskunde aan de University of Tasmania en startte hij een opleiding Neurochirurgie.
Leo Carroll
(1983-) eindigde zevende met de Canadese volleyball ploeg op de
Panamerikaanse Spelen van 2007 in Rio de Janeiro. Van 2008 tot 2010 was
hij assistent-coach van het team van de University of British Columbia.
Daarna studeerde hij Geneeskunde aan het Ierse University College Cork,
waar hij ook speler/coach werd van de volleybalploeg en waarmee hij in
2011 meteen het Universitair kampioenschap won.Nadat hij afstudeerde specialiseerde hij zich in Spoedgevallen en vervoegde hij de staf van de University of Ottawa.
De Duitse zwemmer Toni Franz (1983-) werd zes keer nationaal kampioen 5km open water en drie keer vice-kampioen. In totaal haalde hij achttien medailles op Duitse kampioenschappen. Hij zwom ook de WK’s van 2005 en 2007 in Montréal en Melbourne en het EK van 2004 in Madrid. In 2010 won hij brons op het EK 10km in Dubrovnik. Na zijn studies Geneeskunde werd hij aan de Uniklinikum Leipzig aanvaard voor de specialisatie Urologie.
Op het WK langebaanschaatsen van 2003 in het Japanse KushiroIn won de Nederlandse Maaike Head (1983-) goud in de ploegenachtervolging bij de junioren. Toen ze haar studies Geneeskunde aanvatte stopte ze met schaatsen en schakelde ze over op roeien. Met ploegmaatje Rianne Sigmond (1984-) finishte ze achtste op de Olympische Spelen van 2012 in Londen in de dubbel scull. In 2013 kroonde ze zich met het Nederlandse viertal in het Zuid Koreaanse Chungju tot wereldkampioen dubbel vier. Ze studeerde af aan de Universiteit van Maastricht en specialiseerde zich in Cardiologie met bijzondere interesse voor hypertrofische cardiomyopathie.
Knut Höhler (1983-) finishte derde in het triathlon Xterra UK Championschip van 2006, een wedstrijd die 1,5km zwemmen, 40km mountain bike en 12km cross omvatte. In 2008, 2009, 2010 en 2012 was hij de snelste in de internationale StrongmanRun, waarbij meer dan 12.000 deelnemers 16km moesten verteren met 26 hindernissen. Met vier minuten voorsprong op 4.055 deelnemers won hij in 2011 de Tough Guy Race van Birmingham, waarbij de atleten voor meer dan 30.000 toeschouwers 12km voor de voeten kregen die bezaaid waren met 21 zware hindernissen. Meteen was hij de eerste buitenlander die de wedstrijd won. De atleten moesten onder een 50 cm hoog gespannen staaldraad door modder kruipen, door een tunnel van 1 meter diameter geraken, onder een houten brug door ijskoud water duiken, tien meter hoog klimmen, via een touw drie meter diep glijden, onder een elektrisch raster doorkruipen om tenslotte tussen brandende hooibalen aan te komen. De twee jaar nadien verdedigde hij die titel met succes. Hij werd met het Duitse juniorenteam ook Europees kampioen triathlon. In 2013 studeerde hij af aan de Universität Göttingen en specialiseerde zich in Orthopedische Heelkunde.
Esmé Kamphuis (1983-) begon op 16-jarige leeftijd met atletiek en werd dat jaar in haar leeftijdscategorie Nederlands kampioene verspringen. Bij de junioren haalde ze drie gouden, zeven zilveren en drie bronzen medailles. Nadien bij de senioren werd ze tweemaal tweede in de nationale titelstrijd meerkamp. In 2004 stapte ze over naar het bobsleeën, waarvoor ze in 2010 geselecteerd werd voor de Olympische Winterspelen in het Canadese Vancouver. Daar eindigde ze achtste in de bob met twee en het jaar nadien eigende ze zich in dat nummer brons toe op het EK in het Duitse Winterberg. Ze studeerde af als arts en specialiseerde zich in Gynaecologie.
Margarita Sevilla (1983-) nam acht keer deel aan de Ironman Triathlon. In Ecuador studeerde ze af aan de Universidad San Francisco de Quito maar specialiseerde ze zich in 2007 in Sportgeneeskunde, eerst aan de University of Wisconsin-Madison, nadien aan het Hennepin County Medical Center van Minneapolis. Ze bleef in de Verenigde Staten en sloot zich in 2010 aan bij de Sports and Orthopaedic Specialists in Minneapolis. Ze werd medisch directeur van Life Time Fitness en van de YWCA Triathlon.
Na een posttraumatische dystrofie als gevolg van een enkelverstuiking werd het onderbeen van de Nederlandse Suzan Verduijn (1983-) geamputeerd. Zij kwalificeerde zich voor de Paralympics van 2008 in Beijing maar kon door blessure niet afreizen. Vier jaar later in Londen was ze wel van de partij en nam ze deel aan de 100m en het verspringen. Datzelfde jaar kroonde ze zich tot Europees kampioen verspringen en haalde ze zilver op de 200m. Ze studeerde Geneeskunde en specialiseerde zich in Revalidatie.