In 1980 studeerde de Belg Toon Claes (1955-) af aan de Katholieke Universiteit van Leuven en specialiseerde zich daar in Orthopedische Heelkunde. Als diensthoofd Orthopedie van het Sint-Elizabethziekenhuis in Herentals was hij ook voorzitter van Sporta en van de Vlaamse Wielerschool. Hij kroonde zich bij de medici tot Europees kampioen achtervolging en kilometer tijdrijden. Maar het meest bekend raakte hij door de Ventourist wedstrijd, waarbij de deelnemers in 24 uur tijd zo dikwijls mogelijk de Mont Ventoux moeten beklimmen. Met tien beklimmingen verbeterde Toon Claes het bestaande record.
Gordon Downie (1955-) won op de Olympische Spelen van 1976 in Montréal brons met de Britse zwemploeg 4 x 200m vrije slag. Hoewel hij in de Verenigde Staten geboren was en daar ook aan de University of Michigan studeerde kon hij voor Groot-Brittannië aantreden omdat zijn vader Schot was. In 1975 had hij op het WK in het Colombiaanse Cali met de Britse estafetteploeg zilver gehaald op de 4 x 200m vrij en brons op de 4 x 100m wissel. Na zijn studies Geneeskunde specialiseerde hij zich in Pneumologie en startte hij een praktijk in de Brody School of Medicine van de East Carolina University.
De in Nieuw Zeeland geboren Canadees Hugh Fisher (1955-) nam als kayaker deel aan drie Olympiades. In Los Angeles won hij goud bij de K-2 1.000m en brons bij de K-2 2.500m. Op het WK van 1982 haalde hij zilver bij de K-2 1.000m en op het WK van 1983 brons bij de K-2 2.500m. Hij studeerde af als arts en specialiseerde zich in Sportgeneeskunde. Hij vervoegde de Northlands Medical Clinic in Whistler, British Columbia.
Roland Freund (1955-) werd voor de Duitse waterpoloploeg geselecteerd die in 1976 deelnam aan de Spelen van Montréal. Net als het jaar voordien op het WK eindigde de ploeg zesde. Op de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles haalde het zevental brons. In 1981 werd de Europese titel gewonnen en het jaar nadien brons op het WK. In clubverband speelde hij eerst voor Aegir Uerdingen, maar in 1978 haalde Duits kampioen Wasserfreunde Spandau 04 Berlin hem binnen de rangen en met dat zevental won hij negen Duitse titels en drie Europese bekers voor landskampioenen. Hij studeerde af als arts en specialiseerde zich in Orthopedische Heelkunde. Hij vestigde zich in Reininckendorf en werd ploegarts van Spandau en van de Duitse nationale waterpoloploeg.
De Oost Duitser Jan Hoffmann (1955-) werd in 1974 en 1980 wereldkampioen kunstschaatsen en voegde daar vier Europese titels aan toe. In 1968 werd hij op 12-jarige leeftijd voor het eerst voor de Olympische Spelen geselecteerd, er zouden er nog drie volgen met de zilveren medaille van 1980 in Lake Placid als hoogtepunt. Bovendien behaalde hij negen DDR titels. Nadat hij afstudeerde specialiseerde zich in Orthopedie en vestigde zich in Radeberg bij Dresden.
De Nederlandse waterpolospeler Andy Hoepelman (1955-) werd voor de Olympische Spelen van 1976 in Montreal opgeroepen, waar het zevental brons haalde. Na zijn spelersloopbaan werd hij internationaal scheidsrechter. Na het behalen van zijn diploma specialiseerde hij zich in Inwendige Geneeskunde en werd hij tot Professor Inwendige Geneeskunde & Infectieziekten van het Universitaire Medisch Centrum van Utrecht benoemd.
In 1975 en 1976 won Candace Jones (1955-) met haar partner en toekomstige echtgenoot Don Fraser (1955-) het Canadese kampioenschap kunstschaatsen. Dat laatste jaar finishten ze als veertiende op de Spelen in eigen land. Na haar studies aan de McGill University van Montréal vestigde ze zich als huisarts in Amerikaanse Colchester, Vermont.
Michael Kraus (1955-) tikte op het WK van 1975 in de Colombiaanse hoofdstad Cali als zesde aan in de 200m vlinderslag . Met de Westduitse estafetteploeg won hij ook zilver op de 4 x 100m wisselslag. Het jaar nadien maakte hij deel uit van dezelfde estafetteploeg die brons won op de Olympische Spelen van Montréal en finishte hij vijfde in de finale van de 200m vlinderslag. In 1977 kroonde hij zich tot Europees kampioen 200m vlinderslag en won hij met de estafetteploeg de 4 x 100m wisselslag. Het jaar nadien veroverde het Duitse viertal zilver. Zelf werd hij zeven keer opeenvolgend Duits kampioen in zijn favoriete 200m vlinderslag. Hij studeerde af als arts en specialiseerde zich in Sportgeneeskunde. Hij begeleidde de Deutschen Triathlon Union en huwde de voormalige Nederlandse zwemster Annelies Maas (1960-).
Rodney Strachan (1955-) won op de Olympische Spelen van 1976 in Montréal de 400m wisselslag in een nieuwe wereldrecordtijd. Die 4.23.68 bleef tot 1978 op de tabellen. Drie jaar voordien had hij in dat nummer al zilver gehaald op het WK van Belgrado. Hij studeerde af aan de Southern Californian Medical School en specialiseerde zich in Inwendige Geneeskunde.
Eind jaren '70 was de Oostenrijkse Gerda Winklbauer (1955-) een van de meest succesvolle judoka’s ter wereld. In 1979 won ze haar eerste Europese titel, de eerste van een reeks van vier. Het jaar nadien won ze in New York het eerste WK voor vrouwen. In 1981 studeerde ze af en praktiseerde ze vier jaar als Sportarts in Stockerau. Vanaf 1984 specialiseerde ze zich in Spoedgevallen en werkte ze in het ziekenhuis van haar gemeente. Tussendoor studeerde ze ook voor voedingsspecialiste en in 1996 haalde ze haar diploma van Inwendige Geneeskunde.
David Young (1955-) was lid van de Amerikaanse roeiploeg en won nationale titels in 1968, 1969 en 1971. In 1980 studeerde hij af als arts aan de University of Southern California en meldde hij zich bij de Air Force. Zes jaar later werd hij Chief van de Clinical Medicine Division van de Air Training Command. Nadien werd hij Vice Commander van het medisch centrum van Keesler Air Force Base, in 1998 Command Surgeon van de Pacific Air Forces en in 2005 kreeg hij als Brigade Generaal het commando in handen van de 59th Medical Wing gestationeerd op Lackland Air Force Base, Texas.