De Oost-Duitse zwemmer Roland Matthes (1950-) won acht Olympische medailles. Hij wordt algemeen beschouwd als beste rugslagzwemmer aller tijden en kreeg zelfs de bijnaam 'Rolls Royce van het Zwemmen'. Tussen 1967 en 1974 was niemand in staat om hem te kloppen, hij zwom 21 wereldrecords en voegde aan zijn Olympisch goud vier Europese en drie wereldtitels toe.
"Hij lag niet in het water, maar op het water," analyseerde een expert de bijzonder fraaie zwemstijl van Matthes.
Bovendien kon hij beide benen 90 cm uit elkaar bewegen, en dat deed niemand hem na. Hij nam deel aan de Olympische Spelen van 1968, 1972 en 1976. Na die laatste stopte hij met zwemmen, datzelfde jaar trouwde hij die andere zwemlegende Kornelia Ender (1958-), maar zes jaar later scheidde het koppel. Het uithangbord van de DDR verdween in de anonimiteit, de Oostduitse propagandamachine nam hem zijn scheiding bijzonder kwalijk en vooral het feit dat hij niet volgzaam was, goot olie op het vuur. Men dreigde hem uit zijn geneeskundestudies te schrappen en hij moest het huis verlaten dat de staat hem na zijn overwinningen geschonken had. Matthes viel in een zwart gat en dat duurde tot aan de val van de muur. Zelfs de massa keerde zich tegen hem, ze strooiden glasscherven op de oprit van zijn garage en terroriseerden hem als hij ging tanken. Hij kreeg zelfs het verwijt naar het hoofd geslingerd dat hij een geprivilegeerde was van President Erich Honecker (1912-1994). In 1989 verhuisde hij naar het Westen, waar hij afstudeerde en zich specialiseerde in de Orthopedisch Heelkunde.
De Amerikaanse schoonduiker Richard Rydze (1950-) won zilver in het 10m-torenspringen op de Olympische Spelen van 1972 in München. Hij studeerde af aan de University of Pittsburgh Medical School en vestigde zich als huisarts en sportarts. Van 1985 tot 2007 was hij clubarts van het professionele American footballteam Pittsburgh Steelers, maar hij kwam negatief in het nieuws omdat hij heel wat sporters anabolica had voorgeschreven.
De Duitse Heidi Schüller (1950-) werd wereldberoemd toen ze in 1972 als eerste vrouw de Olympische eed mocht afleggen. Zelf nam ze in München deel aan de 100m horden en het verspringen. In dat laatste nummer eindigde ze vijfde. Ze studeerde ‘magna cum laude’ af en specialiseerde zich in de anesthesie aan de Universiteit van Keulen, waar ze enkele jaren later hoofdgeneesheer werd. Ze presenteerde ook meerdere televisieshows: 'Drei nach Neun', 'Talk im Turm', 'Club 2' en 'Themenabende'.