Vlinderslagzwemster Mary Anne Cotterill (1945-) won met de Britse estafetteploeg 4 x 100m wisselslag brons op de EK's van 1962 en 1966. Op de Olympische Spelen van 1964 in Tokio tikte het Britse kwartet in de finale aan als vijfde. Op de Commonwealth Games van 1962 in het Australische Perth haalde Cotterill zilver op de 110 yards vlinderslag na de Canadese wereldrecordhoudster Mary Stewart (1945-) en veroverde ze hetzelfde eremetaal in de 4 x 110 yards wisselslag. In 1971 studeerde ze af aan het St Mary’s Hospital en vestigde ze zich halftijds als huisarts. In 1998 stopte ze haar praktijk om zich bij de organisatie Cruse als consulente en supervisor toe te leggen op de begeleiding in rouwprocessen.
David Gerrard (1945-) zwom voor Nieuw Zeeland op de Olympische Spelen van 1964 in Tokio de halve finale van de 200m vlinderslag. Hij won ook vijf keer de nationale titel 110 yards vlinderslag en tien jaar op rij die van de 220 yards. Op de British Empire and Commonwealth Games van 1962 in Perth haalde hij de finales van de 110 en 220 yards vlinderslag, en vier jaar later in de Jamaicaanse hoofdstad Kingston won hij goud op de 220 yards vlinder en brons met de aflossingsploeg 4 x 110 yards wisselslag. Na zijn studies Geneeskunde aan de University of Otago specialiseerde hij zich in Sportgeneeskunde en leidde hij die afdeling aan zijn Alma Mater. In die functie begeleidde hij het team van Nieuw Zeeland op de Commonwealth Games van 1974, 1982, 1986 en 1997. In 1984, 1988 en 1996 was hij Chef de Mission op de Olympische Spelen. In 2007 werd hij tot Associate Dean benoemd van de School of Medicine en Associate Professor Sports Medicine aan de University of Otago Dunedin School of Medicine.
De Duitse zwemster Ingrid Naue Schmidt (1945-) won met de gemengde Duitse ploeg op de Olympische Spelen van 1960 in Rome brons op de 4 x 100m wisselslag. Ze schreef ook in voor de 100m rug maar met 1.13.1 geraakte ze niet door de reeksen. Vier jaar later in Tokio was ze opnieuw in beide nummers van de partij maar werd het team na een foute wissel in de finale gediskwalificeerd. Tussen 1959 en 1963 prikte ze veertien nationale records op de DDR tabellen. In 1959, 1960, 1961 en 1963 werd ze nationaal kampioene 100m rugslag en dat laatste jaar voegde ze daar de titel 200m rugslag aan toe. In 1962 kroonde ze zich tot Europees kampioen met de DDR ploeg 4 x 100m wisselslag en de chrono van 4.40.1 was meteen ook een nieuw wereldrecord. Ze studeerde af in Leipzig, maar liep in 1984 over naar het Westen waar ze een huisartspraktijk begon.
Gee van Enst (1945-) was de eerste sportarts in Nederland. Op de Olympische Spelen van 1968 in Mexico finishte hij als achtste met de acht zonder stuurman.
De Nederlander Jan van Laarhoven (1945-) was op de Olympische Spelen van 1968 in Mexico een van de vijf studenten Geneeskunde in de acht met stuurman. Na het behalen van zijn diploma aan de Universiteit van Amsterdam vestigde hij zich als huisarts.
Russ Webb (1945-) werd met de Amerikaanse waterpoloploeg geselecteerd voor de Olympische Spelen van 1968 en 1972. Dat laatste jaar in München haalde hij met het Amerikaans zevental brons. Het jaar voordien had hij op de Pan Amerikaanse Spelen zilver gewonnen op de 100m schoolslag en goud met de estafetteploeg 4 x 100m wisselslag.