De Amerikaan David Brown (1928-2004) won goud op de Olympische
Spelen van 1948 in Londen met het roeiteam acht met stuurman. Hij studeerde af aan de Medical School van
Palo Alto en vestigde zich als huisarts met speciale interesse voor
Spoedgevallen.
De Brit Tony Fox (1928-2010) roeide het skiffnummer op de Olympische Spelen van 1952 in Helsinki en die van 1956 in Melbourne. In 1951 en 1953 had hij de Diamonds Challenge Sculls gewonnen en de Wingfiels Sculls in 1951, 1952 en 1953. In 1954 verbaasde hij de sportwereld toen hij met John Marsden (1915-2004) de dubbel sculls won van de Russen en datzelfde jaar kroonde het duo zich ook tot Europees kampioen in Amsterdam. Na zijn studies Geneeskunde aan de University of Cambridge en het St George’s Hospital vestigde hij zich op het eiland Guernsey als huisarts in de groepspraktijk van zijn vader, broer en oom.
Siegfried Israel (1928-) was een beloftevol atleet die zich in de langere afstanden specialiseerde. Zo liep hij de 10.000m in 32.40, de 25km in 1h27 en de marathon in 2h39. In zijn studentenperiode kreeg hij reuma en moest hij zijn studies lichamelijke opvoeding stopzetten. Hij schakelde over op Geneeskunde, studeerde in 1953 af aan de Humboldt-Universität van Berlijn en specialiseerde zich in Sportgeneeskunde. Van 1956 tot 1970 was hij teamarts van de Oostduitse wielerploeg die deelnam aan de Vredeskoers en in 1960, 1964 en 1968 was hij de medisch begeleider van de DDR ploeg op de Olympische Spelen. In 1962 werd hij tot hoofdarts van het Sportmedizinischen Rehabilitationszentrums van Kreischa benoemd en in 1970 tot Hoogleraar Sportgeneeskunde aan het Forschungsinstitut für Körperkultur und Sport in Leipzig. Na de val van de muur werd hem in 1990 de betrekking van gastprofessor aan de Universität Göppingen aangeboden, het jaar nadien hielp hij de faculteit Sportwetenschappen oprichten aan de Universität Leipzig. Hij publiceerde meer dan zeshonderd wetenschappelijke werken met als meest bekende 'Sport, Herzgröße und Herz-Kreislauf-Dynamik' (1962), 'Probleme der Langzeitausdauer im Sport' (1972), 'Sport und Herzschlagfrequenz' (1982), 'Körperliche Aktivität und Altern' (1988) en 'Muskelaktivität und Menschwerdung' (1995).
Gwyn Rowlands (1928-2010) werd in Londen geboren, omdat hij de dubbele nationaliteit had werd hij een keer voor de Engelse rugbyploeg opgeroepen en viermaal voor die van Wales. In clubverband trad hij aan voor London Welsh, Cardiff en de Royal Air Force. Zijn sterkste partij met de nationale ploeg speelde hij tegen Nieuw Zeeland, waar zijn twee conversies en een gelukte penalty voor een 13-8 overwinning zorgden. Hij studeerde af als arts, werkte tijdens zijn legerdienst voor de RAF en vestigde zich daarna als huisarts in de praktijk van zijn vader.
Ernie Vandeweghe Jr. (1928-2014) speelde zowel football als basketball en baseball tijdens zijn studiejaren aan de Ocean High School van Long Island. In 1949 haalden de New York Knicks hem binnen hun rangen, waardoor hij zes seizoenen in de NBA speelde. Gedurende die profcarrière studeerde hij Geneeskunde en na zijn basketcarrière trad hij in 1956 als arts in dienst bij de American Air Force en werd hij in Duitsland gekazerneerd. Hij huwde met Colleen Kay Hutchins (1926-2010) die in 1952 tot Miss Amerika werd gekroond. Hun oudste dochter Kiki (1958-) speelde professioneel basketbal bij de New Jersey Nets, een ploeg die ze later ook coachte. Hun tweede dochter Tauna (1960-) zwom de 100m rug op de Olympische Spelen van Montréal, waar ze doordrong tot in de halve finale en zoon Bruk (1963-) won een medaille in het Beach Volley op de Good Will Games van 1994 in het Russische St-Petersburg en werd in die sport professional.
Géza Varasdi (1928-) werd door Hongaarse atletiekbond voor de Olympische Spelen van 1952 in Helsinki geselecteerd en vier jaar later voor die van Melbourne. In Helsinki won hij brons met de estafetteploeg 4 x 100m en twee jaar later kroonde datzelfde viertal zich tot Europees kampioen in Bern. Na de Spelen van Melbourne bleef hij zoals zoveel Oostblokkers achter in Australië, waar hij zich in Melbourne als huisarts vestigde.