Herman Brockmann (1871-1936) won op de Olympische Spelen van 1900 in Parijs goud in het roeien bij de twee met stuurman, zilver bij de vier met stuurman en brons bij de acht met stuurman. In de drie nummers was hij telkens de stuurman van dienst. Hij studeerde af aan de Universiteit van Amsterdam en vestigde zich in de Nederlandse hoofdstad als huisarts.
William Eldon Tucker (1872-1953) was een rugbyspeler uit Bermuda, die in clubverband uitkwam voor de Engelse ploegen Cambridge University, St. George’s Hospital en Blackheath. Hij werd vijf keer voor de Britse nationale ploeg geselecteerd. Hij studeerde af aan het St. George’s Hospital, specialiseerde zich in Chirurgie en keerde terug naar Bermuda waar hij Heelkunde beoefende in het King Edward VII Memorial Hospital. Tijdens Wereldoorlog I diende hij als Chirurg aan het front waar hij liefst 150 amputaties uitvoerde.
Sir Andrew Balfour (1873-1931) speelde rugby bij Watsonians en Cambridge University en werd eenmaal opgeroepen voor de Schotse nationale ploeg. Hij studeerde af aan het Edingburgh University en vestigde zich als huisarts in de praktijk van zijn vader. Twee jaar later ging hij opnieuw studeren en specialiseerde hij zich in de Preventieve Geneeskunde en Tropische Ziekten. Hij week uit naar Afrika en was er Chirurg in de Tweede Boerenoorlog. Daarna werkte hij twaalf jaar als Medical Officer in de Soedanese hoofdstad Khartoum, waar hij erin slaagde het aantal Malariadoden met 90% te verminderen door de broeihaarden van de muggen te verwijderen en de watervoorzieningen te verbeteren. Dank zij het drijvend laboratorium geschonken door Dokter Henry Wellcome (1853-1965), de stichter van het gelijknamig farmaceutisch bedrijf, kon hij in de boven Nijl wetenschappelijk onderzoek doen, vooral naar de bloedziekte spirochaetosis. Omwille van gezondheidsproblemen keerde hij in 1912 terug naar Groot-Brittannië waar hij in Londen het Wellcome Bureau of Scientific Research oprichtte en gelijktijdig ook het Wellcome Museum of Medical Science. Het jaar nadien deed hij wetenschappelijk onderzoek in Zuid Amerika en West Indië. Tijdens Wereldoorlog I diende hij bij het Royal Army Medical Corps en haalde hij de rang van Luitenant-kolonel. In 1923 werd hij tot directeur van de London School of Hygiene & Tropical Medicine benoemd.
Thomas Crean (1873-1923) speelde rugby bij het Ierse Leinster, de Wanderers en werd door Ierland en de ploeg van de Britse eilanden opgeroepen voor internationale wedstrijden, waarvoor spelers uit Engeland, Ierland, Schotland en Wales in aanmerking kwamen. Tijdens Wereldoorlog I voltrok hij zijn militaire dienst bij het Royal Army Medical Corps. Nadat hij afstudeerde werd hij Medical Officer in charge van de koninklijke paardenrenbaan op Ascot en had hij een eigen praktijk in de Harley Street van het Londense Westminster. Door zijn oorlogsverleden geraakte hij in gezondheidsproblemen en moest hij zijn praktijk stoppen, waardoor hij in financiële problemen kwam en zelfs bankroet werd verklaard. Op 49-jarige leeftijd overleed hij aan de gevolgen van diabetes.
William Hancock (1873-1910) speelde in de hoogste Engelse competitie cricket bij Somerset. Hij vertegenwoordigde Engeland ook in het tennis en een zware knieblessure verhinderde zijn internationale rugbycarrière. Na zijn studies Geneeskunde specialiseerde hij zich eerst in Chirurgie, waarna hij zich in 1896 bekwaamde in Oftalmologie. Eerst ging hij in de Royal Westminster Ophtalmic Hospital werken en daarna in de Royal London Ophtalmic Hospital, de East London Hospital for Children, de Bolingbroke Hospital en de Central London Ophtalmic Hospital. In december 1909, na achttien maanden buikpijn, liet hij zich uiteindelijk van een appendicitis opereren. De operatie verliep vlot, maar ’s anderendaags stierf hij aan de gevolgen van een longembolie.