William Wyatt "Nipper" Pinching (1851-1878) werd slechts eenmaal voor de Engelse nationale rugbyploeg opgeroepen. In februari 1872 speelde hij met Engeland tegen Schotland. Hij studeerde af als arts aan de Londense Guy’s Hospital Medical School en specialiseerde zich in de chirurgie. Op 27-jarige leeftijd stierf hij op dramatische wijze, toen hij op een dag zeilen van Colombo, de hoofdstad van Sri Lanka, overboord viel van het zeilschip Eldorado.
In zijn geboortestad Neuwied speelde Ferdinand Hüppe (1852-1938) voetbal met een Engels scholierenelftal en was hij lid van de Berlijnse turnvereniging. In 1890 stichtte hij de Zentralausschuss für Jugend- und
Volksspiele en tijdens de eerste Olympische Spelen van 1896 in Athene was hij kamprechter. Twee jaar nadien werd hij medestichter van de Deutschen Sportbehörde für Athletik, de latere Deutschen Leichtathletik-Verband. In oktober 1900 werd hij verkozen tot eerste voorzitter van de Deutsche Fussbal-Bund, een functie die hij tot 1904 bekleedde. Hij studeerde af als arts aan het Berlijnse Friedrich-Wilhelm-Institut en bouwde in 1885 het departement Bacteriologie uit aan het Chemischen Institut Fresenius van Wiesbaden. In 1889 werd hij in Praag tot hoogleraar benoemd aan het Hygienische Institut en daar bleef hij tot aan zijn pensioen in 1912.
Tijdens zijn studies speelde Edward Beadon Turner (1854-1931) rugby voor de club van het Londense St. George Hospital en werd hij driemaal voor de Engelse nationale ploeg geselecteerd. Na zijn studies Geneeskunde vestigde hij zich in 1876 als huisarts in de buurt van het Londense Hyde Park. Bovendien was hij bestuurslid van heel wat medische organisaties en bevocht hij met klem de nationalisering van de Geneeskunde in Groot Brittannië..
William Augustine Ellison (1855-1917) werd opgeleid aan het Eton College, waar hij een uitmuntend voetballer, turner en roeier was. Hij werd tweemaal voor de acht met stuurman geselecteerd. Na zijn middelbare studies verhuisde hij in 1874 naar Oxford University waar hij deel uitmaakte van de acht die in 1878 de roeiwedstrijd tegen Cambridge won. Datzelfde jaar won hij samen met Tom Cottingham Edwards-Moss (1855-1893) ook de Silver Globets en in 1880 behaalde hij de overwinning in de Grand Challenge Cup met de acht met stuurman van de Leander Club uit Berkshire. In 1882 studeerde hij af en ging hij zich in het St George’s Hospital specialiseren in Chirurgie. In 1888 werd hij tot Chirurg/Apotheker benoemd aan het hof van Queen Victoria (1819-1901) in Windsor Castle, waarna hij ook consulterend arts werd van King Edward VII (1841-1910) en King George V (1865-1936).
Rugbyspeler Lennard Stokes (1856-1933) vertegenwoordigde Engeland van 1875 tot 1881 en in die periode was hij ook vijfmaal kapitein van de ploeg. In clubverband speelde hij bij Blackheath FC, van de 83 gespeelde wedstrijden werden er slechts zes verloren.
Steve Lewis, de auteur van heel wat rugbyboeken schreef over hem:
“Met reden wordt hij omschreven als de grootste speler uit zijn tijd.”
Daarnaast speelde hij ook cricket op hoog niveau. Nadat hij was afgestudeerd startte hij een huisartspraktijk in Blackheath, maar werkte hij ook als chirurg in het St.John’s Hospital van Lewisham. In 1921 verhuisde hij zijn praktijk naar Hampshire.
J. Lee Richmond (1857-1929), was een linkshandige pitcher in de Amerikaanse Major League Baseball. Hij pitchte de eerste perfecte wedstrijd uit de geschiedenis van het baseball toen hij bij Worcester Ruby Legs speelde. Hij wierp vijf man naar de bank en slechts drie van zijn worpen konden geslagen worden. Hij studeerde af als arts en werd later in Toledo, Ohio benoemd tot Professor Geneeskunde.
Op 54-jarige leeftijd werd Graeme M. Hammond (1858-1944) door de Amerikaanse schermbond uitgezonden naar de Olympische Spelen van 11912 in Stockholm, waar hij deelnam aan de onderdelen degen en floret. Met die wapens haalde hij ook vijf Amerikaanse titels. Hij was de eerste voorzitter van de Amateur Fencers League of America, bekleedde diezelfde functie bij de New York Athletic Club en van 1930 tot 1932 bij de American Olympic Association. In 1881 studeerde hij af aan de New York University School of Medicine, waar hij ook docent werd. Tijdens die onderwijsperiode haalde hij in 1897 ook een diploma Rechten. In 1898 werd hij tot Professor Neurologie benoemd aan de New York School of Medicine en dat bleef hij tot 1920. Tijdens Wereldoorlog I diende hij als majoor in het Amerikaanse leger, waar hij door het behandelen van 78.000 soldaten een expert werd in shell-shock. Hij verdedigde ook de rol van de fysieke activiteit in de preventie en behandeling van de meeste ziektes, met inbegrip van zenuwstoornissen en mentale pathologieën. Wel ging hij uit de bocht toen hij fiets rijden als genezingsmiddel aanraadde voor homosexulatiteit. Hoewel hij dagelijks rookte en dronk verkeerde hij dank zij zijn dagelijkse loopoefeningen toch in goede gezondheid. Om zijn tachtigste verjaardag te vieren liep hij nog vier mijl op de atletiekpiste.
De Engelsman John Griffin (1859-1895) werd als forward opgeroepen voor de nationale rugbyploeg van Wales, hoewel hij helemaal geen banden had met dat land. Hij studeerde af als arts aan de Edinburgh University, maar in de late jaren 1880 emigreerde hij wegens haemoptysis naar Zuid Afrika, waar hij wilde genezen. In Pretoria werkte hij als interim maar hij vestigde zich uiteindelijk als huisarts in Port Elizabeth. Nadat hij in 1893 een stoomboot vol patiënten met pokken naar Engeland had begeleid keerde hij geïnfecteerd met tuberculose terug naar Zuid Afrika. Zijn toestand verergerde en in 1895 vertrok hij naar Engeland waar hij in zijn ouderlijk huis in Southampton overleed.
Edward John Lewis (1859-1925) speelde half-back voor de nationale rugbyploeg van Wales. In 1887 studeerde hij af aan het St Bartholomew’s Hospital en specialiseerde hij zich in Pediatrie en Chirurgie. Hij opereerde in de Clergy Orphan School van Marylebone maar verhuisde nadien naar het Great Ormand Street Hospital om zijn carrière in het Royal Free Hospital van Londen te beëindigen.
Op de Olympische Spelen van 1896 in Athene nam de Nederlander Jan de Blécourt (1860-1925) zowel individueel als in teamverband deel aan de schietnummers met revolver. Na zijn studies aan de Universiteit van Groningen vestigde hij zich als huisarts in Nijmegen.